De eerste prijs in de competitie om de Tempo Team Trofee (‘Het waren twee fantastische dagen’) gaat naar Thomas Tuchel. De trainer van Chelsea, die sinds januari vorig jaar in dienst was op Stamford Bridge, werd na ruim anderhalf jaar afgerekend op de teleurstellende resultaten in de Premier League en de Champions League. Indachtig het thema ‘Het waren negentien fantastische maanden’ twitterde hij wat het ontslag met hem doet – en met zijn bankrekening, maar daarover later meer. ‘Ik ben alle stafleden, de spelers en de supporters enorm dankbaar voor de manier waarop ik vanaf het begin werd verwelkomd. De trots en de blijdschap die ik voelde na het winnen van de Champions League en het WK voor clubteams en de herinneringen aan de afgelopen negentien maanden zullen altijd een plek in mijn hart hebben.’
En in zijn portemonnee, vergeet hij erbij te vermelden, want meneer gaat naar huis met een afkoopsom van zo’n vijftien miljoen euro. Daar kun je een hoop mooie herinneringen van kopen. Oftewel, om met Liberace te spreken: ‘I cried all the way to the bank.’ Overigens zijn de krokodillentranen van Tuchel kenmerkend voor de hypocrisie en de huichelarij die zich van het betaald voetbal meester hebben gemaakt. Ook in ons land zijn het steeds vaker de ingrediënten voor smakeloze taferelen en stuitende tonelen. Zo werd PSV’s technisch directeur John de Jong opeens ontslagen, zogenaamd omdat hij had verzuimd vele miljoenen voor zijn club te scoren met de verkoop van Cody Gakpo en Ibrahim Sangaré, maar dat werd door algemeen directeur Marcel Brands en trainer Ruud van Nistelrooij ontkend, terwijl PSV-commissaris Hans van Breukelen zich op voorhand al had laten ontvallen het met de sanctie niet eens te zullen zijn. Nu weten we van laatstgenoemde dat diens woorden net zoveel waard zijn als de vrome beloftes van een CDA-politicus (‘scheten in een netje’ aldus oud-formateur Jaap Burger), maar die andere twee hadden misschien wel wat meer kunnen doen voor hun in ongenade gevallen collega.
Achteraf blijkt het een eenmansactie te zijn geweest van de president-commissaris Robert van der Wallen, een miljardair die zijn kapitaal heeft verdiend in de loyalty business. Geen idee wat dat is, laat staan hoe het werkt (iets met zegels, geloof ik), maar het is wel duidelijk wat we hier te maken hebben met een eigengereide solist die het, ondanks het clubmotto ‘Eendracht maakt macht’, niet gewend is om al te veel tegenspraak te dulden. Dat mag, maar daarom hoeven zijn ondergeschikten zich toch niet als byzantijnse onderkruipers te gedragen? Marcel Brands en Ruud van Nistelrooij hadden uit solidariteit gewoon even met hun portefeuilles moeten zwaaien, dat is de enige taal die dat soort patsers verstaan. Nu blijven ze met hun goedkope steunbetuiging toch vooral de armzalige huichelaars van de FC Judas. Misschien is Thomas Tuchel wel een goeie trainer voor PSV.
Peter Bonder
