Gonzalo Garcia zette Wout Brama op dit weekend op de bank. Waarom? Om het publiek tevreden te stellen. De plek van Brama op de bank was een Twents compromis. Iets positiever: de heilige en hellige middenweg. De trainer boog niet, de speler boog niet, dan kom je inderdaad in het midden uit. En boven al: de harde supporterskern is gemasseerd.
Je kunt zeggen dat de trainer met Wout Brama op de bank zijn hachje heeft gered. Meer voor de hand ligt dat Gonzalo Garcia in overleg met technisch directeur Ted van Leeuwen een briljant compromis van de eenvoud heeft gevonden om een einde te maken aan onrust en onlust.
De carrière van Brama is voorbij. Dat weet iedereen met verstand van voetbal. Zijn grote verdiensten voor FC Twente zijn onmiskenbaar, maar Frank Arnesen voetbalt ook niet meer. Het zou goed zij als Wout Brama in een andere functie bij de club actief blijft, zoals onder anderen Sander Boschker.
Dat past wel bij Twente, kijk naar wat de onlangs overleden Hennie Ardesch na zijn sportieve carrière heeft betekend. En andere cracks van weleer, zoals Eddy Achterberg en Kick van der Vall. Ook zij kunnen en willen de club niet loslaten en de club erkent hun enorme waarde.
Het zijn iconen van het grote Twente van de jaren zeventig en tachtig. Zoals nu Wout Brama, want zijn verdiensten voor de club zijn groot, in de eerste decennia van de 21ste eeuw. Op de reservebank past hij nog tot het eind van het seizoen. Als hij er in de zomer nog zit, wordt het zielig. Geef hem in mei een erewedstrijd en een erefunctie.
Wat hij heel goed kan is met de pers praten, dat doet hij nu al, namens zichzelf maar dat kan hij straks ook in functie doen namens de club, niet tegen Garcia, maar op verzoek van Garcia – om van waarde te blijven voor de club die hem maakte tot wat hij is, een icoon van hem maakte.
Scipio
