Nen bril zee’j neet völle biej voetballers. Ik herinnere miej allene Edgar Davids den met zon sportmodel het veeld opköm. Mear Davids schient glaucoom te hebben. Biej ’t voetballen is nen bril ook neet makkelijk. Der zeent nog wal méér voetballers met meender zicht, mear dee hebt vake contactlenzen.
Oaver een bril as volledig ingeburgerd hulpmiddel heb ik nooit depe noa-edacht. Tot vuur een poar wekke terugge. Ik herleuze De Naam van de Roos van Umberto Eco. Een machtig book met een iezerstoark verhaal. Nen detective den zich ofspeult in een klooster in de middeleeuwen. Ik zal oe neet verveeln met lange lofpriezingen oaver dat book, mear de hoofdpersoon is een franciscaner monnik William van Baskerville. Hee is nen groten booknleefhebber en dut met an de debatten oaver theologische vroagstukken zo as: hef Jezus indertied bezit ehad en hef’e ook elachen? Oonderwiel löst hee de mysterieuze moorden in dat klooster op. Biej alns dreejt het natuurlijk ook um de vroage of wiej as gewone leu alle beuker mangt leazen en wat de gevoaren zeent.
Wiej mutten rechtevoort een betje lachen um de godsdienstige opvattingen van toen oaver beuker. Mear nog neet zo lange terugge steunden der in ’n Koninklijken Bibliotheek in Den Haag beuker in een kästje met gaas der vuur. Doar zi’w trouwens noa hondernden joaren nóg alverdan neet heelmoals oet, want in Nederlaand is een index neet leug. Wiej kuijert zelfs oaver een verbod op politieke partiejen dee ’t oons neet anstoat. Mear affijn.
Wat miej biej het herleazen van Eco opvöl was een bril van William van Baskerville. Hee har twee roonde glazen loaten sliepen en doarmet kon’e as kearl van vieftig-plus tóch beuker met fiene letterkes leazen. Zoonder bril kon hee dat neet! En toen hee dee kiekglazen eaven kwiet was, baalden hee as nen stekker. Mu’j noagoan: a’j in dee tied slechte ogen hadden, was de weareld an beuker zo dichte as nen pot. En a’j gin depe gedachen, gin lear, gin ervaringen of meaningen oet beuker köant halen, dan zit ‘r mear één dinge op: iej mutten alns zélf beleaven. Der is jums niks um oe an te spegeln.
Tegenswoordig he’w brille te ballast. Zó völle de’j al geent köant kiezen. A’j een mooi exemplaar hebt evuenden, krie’j mangs zo nen tweeden bril too. En tóch wordt ‘r alverdan meender beuker eleazen. Dat zal vaste de oorzaak wean dät de toonzetting van ’t niejs oaver een oorlog in Oekraïne altied zo irritant plezerig is…
Gerrit Dannenberg