“Ene oonder de latte neajn” is nen reedlijk vulgairen sportterm vuur ’t maken van een doelpeunt. Figuurlijk betekent het: op ne smearige manere reveansie halen. Dät geveul heb ik ook biej alle doonderieje oaver Matthijs van Nieuwkerk. Lange tied leaverden hee vief dage in de wekke ne topprestatie. En hoe langer de topprestatie doert, des te gröttere stress um op dät niveau te blieven presteren. Dan kö’j wal ’s nen volstrekt onredelijken oetval doon. Mangs noar leu dee dit neet verdeent. Mear vake noar leu dee, duur nonchalance, draankmisbroek of gewoon de kift, oew topprestatie oondergreaft.
Van Nieuwkerk is al weg. Zelf journalist, weet’e heel good hoe dee mechanismes woarkt. Ze hebt ‘r um ene gigantisch oonder de latte neajd. Umberto Tan dorf zelfs te zeggen hoe fout Van Nieuwkerk wal was. Logisch um zo wraak te nemmen umda’j zelf nooit de top haalden en der stiekem vanduur gungen met Dionne Stax.
Wetenschapsjournaliste Anna Grimbère was zelf nooit slecht behaandeld duur Van Nieuwkerk, “maar zijn redactie was een van de hardste. Ik kwam eens de studio binnen en kreeg te horen: “We hebben je niet meer nodig.” Anna hef geliek: zo doot dee nieuwsredacties; landelijk én regionaal. Het oaverköm Johan Veenstra. Umroop Freeslaand zol um opbellen tusken 10 uur en 10.30 uur um wat te vertellen oaver weet-ik-wat. Johan wochen, mear gin tellefon. Achterof gin oetleg of excuus, terwiel a’j vuur niks hebt zitten wochen. Joaren terugge kreeg Erik Seppenwoolde van RTV Oost ne behaandeling um van te bulken. Zelf zat ik twee keer vuur Jean Lule te wochen, net as Johan Veenstra. De doarde keer he’k der vuur bedaankt. Ik heb ’t oet-elegd woerumme ze miej neet wier hoof te bellen.
Dät zollen mear leu mutten doon: gewoon weaigern. Mear alle leu weelt allemoal völs te geane op tellevisie en dan incasseert leu mear as aanders. Betje flauw um doar dan joaren noa de tied oawer te goan klagen. Dät neumt ze der ene oonder de latte neajn. Van Nieuwkerk har natuurlijk neet zo te keer munn goan, mear ziene umgeving had dat destieds nooit mutten accepteren. Een zwart gat blif dan bestoan biej de gratie van wat er umhen zit.
In Tweante he’w doar ne mooie oetdrukking vuur: vet wil boawendriewen, ook al is ’t van nen hoond. En – in konienenfokkerstermen – oaver Umberto Tan: “Doar wil ik wal nen jongn van hebben….dan doo’k ’n ooldn dood!”
Gerrit Dannenberg
