ENSCHEDE – FC Twente verloor zondagmiddag in een matige wedstrijd met 2-1 van Vitesse. Pas in de blessuretijd kreeg FC Twente de tweede tegentreffer om de oren, waardoor de vierde competitienederlaag op rij een feit was. Dat doet pijn in Enschede, zo ook bij verdediger Robbert Schilder.
‘Het is altijd vervelend om in de laatste minuut te verliezen en als dat gebeurt nadat je eerst nog zo terugkomt, is dat wel heel zuur,’ doelt Schilder op de late gelijkmaker van ploeggenoot Jesús Corona. ‘Maar ik denk dat we blij mogen zijn dat Vitesse de wedstrijd niet op slot gooit in de eerste helft.’ Twente pakte de voorgaande drie competitiewedstrijden geen enkel punt en dat speelde wel mee, volgens de linksback. ‘De eerste helft straalden we totaal geen vertrouwen uit en dat komt wel daar door, lijkt me.’
Hoe zijn ploeg uit deze crisis moet komen, weet hij wel. ‘We hebben gewoon resultaat nodig. Al gaf de tweede helft vandaag wel wat vertrouwen. We wisten in de rust al wel dat we Vitesse niet meer gingen weg tikken en dat we er een vechtwedstrijd van moesten maken. Met mooi voetbal ging het in ieder geval niet lukken.’
‘Het is denk ik knap hoe je je de tweede helft dan herpakt, want normaal kunnen we nooit zo goed met tegenslagen omgaan,’ gaat hij verder. ‘Maar helaas werd dat vandaag niet beloond. Het is ongelukkig en misschien onverdiend, maar het is extra zuur met in je achterhoofd dat je al drie keer op rij verloren hebt.’ Wel was Schilder te spreken over het thuispubliek in de Grolsch Veste. ‘Als je ziet hoe ze ons na de wedstrijd nog toezingen.. Er wordt veel over ze gezegd, maar vandaag zijn ze er wel echt achter gaan staan.’
Ik niets vernomen van het lied “welkom in de hel van Enskedeee” wat de supporters toch meestal zingen. Weinig beleving in de Veste, gisteren bij Fox was het opvallend muisstil. Ja ze kwamen even los toen het 1-1 werd. Zelfs de fanatieke fans zakken door het ijs.
Kom kijken dan; als je de holle tempel instapt daalt er meteen een soort begrafenis-gevoel over je neer. Allemaal norse koppen, zinderend cynisme en bijtend sarcasme waar je maar komt en wie je maar hoort morren. Het zoemt er als een naderende bijenzwerm, je ervaart de verzamelde negativiteit als de tastbare druk van hoogspanningsmasten. Heel apart. Niemand heeft ook zin aan de wedstrijd, het bier heeft hoogste prioriteit. De hel is van ijs.