Bij de Vlaamse voetbalclub heeft Danny Buijs zijn congé gekregen. Binnen het half jaar. De prestaties waren ondermaats en assistent-trainer Steven Defour krijgt per direct de teugels in handen. Het verbaast me niks, want Buijs is een mix van gecondenseerde mistroost en ontploffende testosterondeeltjes. Altijd schreeuwen en tieren, niet eens omdat hij niet anders kan, maar vooral omdat hij denkt dat het bij trainers hoort. En dat het status geeft.
Ik ben de soort vaker tegengekomen. Zo heb ik ooit Paul Krabbe een beetje leren kennen, geboren Tukker (Losser) maf van voetbal, maar ook van zichzelf. Hij werd door bij zijn club KVV Losser ontdekt door FC Twente. Toen bleek dat hij tussen servet en tafellaken voetbalde werd hij trainer en boekte in die functie resultaten die tot de verbeelding spraken, zoals de landstitel in 1999 met HSC’21.
Tien jaar geleden heb ik hem een beetje leren kennen als trainer van SVZW, waar hij werd ontslagen, formeel vanwege tegenvallende resultaten, maar een publiek geheim is dat zijn vocabulaire op Het Lageveld ook niet bij iedereen even goed viel – om het mild uit te drukken. Het komt er op neer dat alles altijd meer kanten heeft, talent enerzijds, steeklos anderzijds. Daar komen brille en bagger samen. Dat tekent de mens, waarvan Goethe vaststelde: ‘Ach, zwei Seelen wohnen, ach, in meiner Brust.’
Krabbe kon niet alleen iedereen de hel toewensen, hij opende ook de hemel voor wie hém raakten, zoals ook bij SVZW het gehandicaptenvoetbal. In het dagelijks leven werkte hij ook met mensen die het minder goed hadden getroffen en bij de (jammerlijk opgeheven) sociale werkvoorziening in Enschede werkten. En ook sliep waakte hij bij zijn letterlijk doodzieke bentgenoot Frits Korbach.
Alles heeft twee kanten. Veel opgewonden standjes hebben onvermoede buien van zachtmoedigheid. Neem nou Hans Kraaij, ongeleid projectiel, levend van grappen en grollen, de vleesgeworden pias van de voetbalcommentatoren. Ook die was een aantal jaren trainer van SVZW. Inderdaad, een clown, maar ook de oefenmeester die in het kleed van de clown zijn kansloos geachte ploeg met alle gekkigheid van de strateeg van een kansloze 1-4 in een kwartiertje naar een 4-4 yelde. En die afgelopen weekend eentraantrekkend emo-interview had met Bas Kuipers.
O ja, daar zou ik bijna vergeten op Danny Buijs terug te komen, die bij KVV Mechelen aan de spreekwoordelijke dijk is gezet. Met hem zal het ook wel goed komen. Hij was, heb ik gezien, een creatieve voetballer van Harkemase Boys, op het veld van HZVV in Hoogeveen. Precies tien jaar geleden won de ploeg met hem in de gelederen de beslissingswedstrijd om het behoud van verbllijf in de toenmalige Topklasse op het veld van HZVV in Hoogeveen.
Han Pape
