Een van de weinige sportprogramma’s op de vaderlandse televisie dat niet door het ijs van de goede smaak zakt, niet de wanhoop en de mix van zowel nietszeggendheid als dommigheid etaleert? Dat is een complexe kwestie die een kort antwoord verdient. Twee woorden: bestaat niet.
Ik vind Henk Spaan (foto) in schrift en analyse een positieve uitzondering, als presentator, Jeroen Elshof in zijn functie als analist en de waar Jan Roelfs als interviewer. Het laatste corvee is nog het ondankbaarst, met al die zelfbenoemde primadonna’s hun kettinkjes, tattootjes en gebaartjes en kapselexotica. Het zijn wel mannetjesputters, die dat bovendien willen weten ook.
Daar moet ik aan toevoegen dat ik vermoedelijk een der zeer weinigen ben die zelden of nooit televisie kijk, want radiogek ben. Naar voetbal op de televisie kijk ik helemaal niet, tenzij het een bondige samenvatting betreft, met zo min mogelijk van die verklede clinicowns.
Veel mooier om te beleven en veel informatiever én vooral ook meer suspens.
Als ik een voetbalwedstrijd wil zien fiets ik naar een sportpark of een stadion. Vanavond trapbalt het Nederlands Elftal tegen Gibraltar. Ik vermoed een zege voor de ploeg van Ronald Koeman, die sinds kort weer eens een keer de trainer van dienst is in het legioen van de miljonairs van Oranje-blanje-blue.
Geen idee hoe het afloopt, maar de Heer der Heerscharen ziet er op toe dát het afloopt.
Han Pape
