Wat mij betreft is Dusan Tadic de meest ondergewaardeerde voetballer van de Nederlandse voetbalcompetitie. Van de landskampioen. En van het FC Twente van tien jaar geleden. Gewoon omdat hij niet ónder te waarderen is. Mondiale allure.
Om veel redenen is de vleugelspits van Ajax denkelijk de beste voetballer op de velden van het koninkrijk der Nederlanden. En dat is voorzichtig geformuleerd, want Tadic is van wereldklasse. Ik geef toe dat dit ‘ook maar een mening’ is.
De international van Servië speelt sinds vier jaar voor de Amsterdamse club, die hem losweekte bij Southampton voor een bedrag van naar ik heb begrepen ruim elf miljoen.
Zijn internationale carrière begon zes jaar eerder in de meest noordelijke stad van Nederland, want niets boven Groningen, wel eronder, maar dat is weer een ander verhaal. Curieus feitje: Tadic debuteerde in de Euroborg in een wedstrijd tegen… Ajax. Het eindigde trouwens – niet zo gek – in een remise. Hij gaf meteen zijn visitekaartje af en kreeg in ruil daarvoor een gele kaart.
FC Twente had meteen belangstelling voor de opvallende voetballer van Groningen, dat wil zeggen: de later in ongenade gevallen voorzitter Joop Munsterman zag de meerwaarde, zowel voetbaltechnisch als karakterologisch. Groningen wilde bijna acht miljoen toucheren voor het Servische talent, volgens zeggen 7,7 miljoen Europese euromunten, en ondanks veel commotie in Enschede over de hoogte van dit bedrag. Het ontaardde toen, precies tien jaar geleden meen in me te herinneren, bijna tot een paleisrevolutie aan het Colosseum, één van de eerste revoltes aan het hof van de zonnekoning van de Slangenbeek.
Munsterman had verstand van voetbal en van geld, maar hij bezweek onder de druk van altijd meer, altijd hoger, altijd beter en – bovenal – altijd riskanter. En dan gapen altijd de dampende riolen van de hoogmoed en de overmoed. Munsterman overspeelde zijn hand bij transfer van Tadic naar Southampton door te rommelen met zogenoemde commissiegelden en belastingfraude. Het leidde tot gepeperde naheffingen andere rekeningen, en het bijna faillissement van FC Twente, wat alleen kon worden voorkomen door het bijspringen van de gemeente Enschede. Overigens bracht de transfer van Tadic naar Southampton wel zo ongeveer het dubbele op van wat hij had gekost.
Tadic koos zelf vier jaar geleden voor een terugkeer naar Nederland, meer specifiek voor Ajax, en werd de leidsman in het veld. Hij is het hoofd en de hand van de trainer. En die trainer is Erik ten Hag. Oude maten van FC Twente herenigd. Hij is in het Johan Cruyff Stadion het verlengstuk van Ten Hag, speelt altijd en alles. En hij draagt de Amsterdamse ploeg, met dank aan Ten Hag, maar het omgekeerde is óók waar, want de vraag is eveneens gerechtvaardigd wat Ten Hag zonder Tadic zou hebben bereikt.
Overigens blijft de Twentse connectie opvallend, want eigenlijk begon voor zowel Ten Hag als Tadic de victorie in Enschede. En ook de trouw aan elkaar. Ten Hag, lees ik in Het Parool, wil voormalig FC Twente-trainer Steve McLaren als assistent. De rollen omgedraaid, maar friends forever. En bij Ajax wordt Alfred Schreuder de opvolger van Ten Hag.
Han Pape
