Vrouwenvoetbal in zwaar weer? ‘Het heeft tijd nodig’

Geplaatst op 23 maart 2011 door Redactie   ·   1 Reactie

ENSCHEDE – De hoogste vrouwenvoetbalafdeling van Nederland is in gevaar. En dan is Enschede, omdat ook deze afdeling van FC Twente een serieuze gooi doet naar de landstitel, opeens the place to be voor landelijke televisie. Er is geen beter voorbeeld van de worsteling waarin Mary Kok zich sinds 2007 al in bevindt: de hoop om een plekje, de vraag naar acceptatie en de drang naar erkenning. En loopt het voetballend eindelijk eens soepel, dan is er wel weer iets wat de aandacht afneemt.

Frustratie
Het is een smetje op de avond, waarin Twente nog verder uitloopt op nummer twee ADO na een 3-0 zege op sc Heerenveen. Kok probeert de kracht van haar team te belichten, maar alle vragen drijven deze avond maar één kant op: is er volgend jaar überhaupt nog wel een eredivisie vrouwen? Willem II en FC Utrecht zien geen heil meer in vrouwenvoetbal en trekken zich terug. Er moet een nieuwe club bij om een competitie te vormen. Geruchten genoeg, uitsluitsel te weinig. ‘Ik hoor ook dingen, maar weet het ook niet’, zucht Kok. ‘We zien het wel.’ De blik in haar ogen stralen frustratie uit, de zucht is de bevestiging.

Uit liefde voor de bal
Excellence is het motto van de vrouwen van Twente, alles doen tot in de perfectie. Binnen de selectie verloopt dat aardig, extern heeft het geheel meer weg van een soap. Mensen die nog niet een wedstrijd bezocht hebben, laat staan enige positieve bemoeienis hebben getoond, roepen opeens van alles. De trainster ergert zich. ‘Het is altijd negatief. Als er een keer aandacht is voor vrouwenvoetbal, is het nooit positief. Mensen roepen nu zo maar, uit het niets, dat het toch niks wordt. Het doet gewoon pijn als mensen uit een ivoren toren zo oordelen. Kijk nou eerst eens wat die meiden hier hebben neergezet.’ Kok doelt op de intrinsieke motivatie in combinatie met de geleverde prestaties. Het vrouwenvoetbal maakte de laatste jaren de ontwikkeling door van lange halen naar combinaties. Twente is er zelfs een exponent van, met als resultaat eerste in de nog lopende competitie. ‘Vergeet niet dat ze niets betaald krijgen hè. Ze trainen vier keer per dag, daarnaast studeren ze en vervolgens doen ze ook nog allemaal clinics voor de club. Een professioneel leven, waarin prestaties van je verwacht worden, maar met de basis voor een amateur. Sterker nog, amateurs verdienen nog beter. Nou, dan moet je heel veel liefde hebben voor je sport. Ik heb daar alleen maar diep respect voor.’

De weg der geleidelijkheid bewandelen
Volgens Kok is het grootste probleem het verwachtingspatroon. Het niveau is gestegen, verklaart ze, maar het gaat de mensen niet snel genoeg. En dat is alle realiteit te buiten. ‘Mannenvoetbal was ook niet van dag één op dag twee perfect. Dat is geleidelijk gegaan’, luidt het relaas van de trainster. ‘Die weg moeten wij nu ook bewandelen. Het heeft tijd nodig. Vrouwenvoetbal moet zich nog positioneren. We zijn ermee begonnen omdat we het niveau willen verhogen, niet om direct te bewijzen dat het van toegevoegde waarde is. Daarvan waren wij immers al direct overtuigd. En als wij de tijd krijgen, zullen veel anderen dat ook worden. Het gaat alleen niet vanzelf. Wij moeten eraan blijven werken. En de kans krijgen.’
Foto TwenteSport.com