Mijn vrienden die ooit het Gymnasium met wisselend succes hebben afgerond, zullen met enige weemoed –of niet- aan hun middelbare school terug denken, de lessen filosofie over Decartes. Een van de vrienden vertelde mij onlangs dat hij een deal had gemaakt met de docente wiskunde. “Als je verder je mond houdt en ons niet lastig valt, krijg je een ‘ vijf ’. Daarmee was zijn Gymnasiumdiploma veilig gesteld. Een verlate HBS opleiding was mij gegund. Daarna met twee HBO opleidingen moest ik mij staande houden. Waarom twee? Ja dat weet ik eigenlijk ook niet. Daar schuurt het dualisme?
Descartes, een filosoof uit het verre verleden had Ideeën over het lichaam-geest dualisme. Het bestaan van een menselijke ziel die voor intelligentie en wijsheid zorgt. Met dit in mijn achterhoofd sta ik bij de kassa van een grootgrutter waarvan het logo de hoofdkleur blauw heeft. Vraagt de kassière of ik de bon wil en de plakkertjes die te maken hebben met het stimuleren van het Oranjegevoel. Wat is wijsheid? Tot dusver heb ik op de laatste vraag steevast een overduidelijk nee laten horen. Wat moet ik met al dat oranje? Het ondersteunen van het Nederlands elftal? Tot dusverre niet. Maar ik begin te twijfelen.
Het Nederlands Elftal dat afgelopen weekend in een Twents hotel was ondergebracht, een uitzwaai-wedstrijd speelde in de Grolsch Veste, waarbij voor deze wedstrijd de naam werd afgeplakt, en een comming-up Twentenaar die zijn eerste doelpunt maakte voor het Nederlands team en daarmee mij tot het twijfelen bracht. Wout Weghorst, de buurtjongen uit Borne, mijn geboortedorp, als je Zenderen tot de gemeente Borne mag rekenen. Je hebt er geen Gymnasium Bèta voor nodig om uit te rekenen dat er nu al drie feitelijkheden zijn die het Twents thuisgevoel laten aansluiten op het nationale Oranje gevoel. Zal ik dan toch of niet? Het dualisme slaat in alle hevigheid toe.
Toeval of niet, zie ik vandaag een advertentie over stoeltjesliften. Niet dat we die nodig hebben, maar toch. De vraag is of je te overtuigen bent om een dergelijk hulpmiddel aan te schaffen. Gelukkig niet maar het lijkt me wel een speeltje voor kinderen. Je krijgt, als je deze week een afspraak maakt voor een oriënterend gesprek, een set oranje kleurige kussentjes en twee oranje mokken cadeau. Om ons nationaal team te ondersteunen. Ook dat nog.
Toch maar een gesprek aanvragen met een psycholoog? Als ik naar de bewuste supermarkt fiets, zie ik een reclamezuil waarop ik uitgenodigd word om direct te bellen voor een consult. Een ding weet ik zeker, als Descartes er niet was geweest, was mijn keuze veel moeilijker. Mijn besluit staat vast. Als ik vanmiddag bij de kassa sta, laat ik de oranje gekleurde opsmuk aan mij voorbij gaan. Mijn ziel blijft in alle toonaarden nee zeggen. Descartes, oprecht bedankt.
Gerard Kokhuis