ALMELO – De derde keer dat hij namens Heracles in de Kuip tegen Feyenoord speelde, zal hij niet snel vergeten. Drie keer betekende weer eens scheepsprecht, want Mike te Wierik mocht samen met zijn ploeggenoten van Heracles met de 2-1 zege het zoet der overwinning smaken, hetgeen in de geschiedenis van de Almelose profclub nog nooit was gebeurd. Bovendien was de 21-jarige verdediger uit Hengevelde rechtstreeks betrokken bij de rode kaart van Feyenoord-spits Graziano Pellè. Het leverde Te Wierik van alle kanten reacties op. Een van zijn vrienden informeerde via een app-je of hij zich al opgegeven had voor de theaterschool.
The day after kwamen de spelers van Heracles stuk voor stuk met een grote glimlach op het gezicht naar de club voor een korte training. Te Wierik zelf voelde zich ook meer dan prettig na de primeur in de Kuip. ‘Dat werkt wel, zo’n prima resultaat. Iedereen had goede zin. De trainer was opgelucht. En dat was een groot verschil met vorige week. Na die 1-1 tegen NEC was iedereen teleurgesteld over het resultaat en over het spel. Vandaag voelt het allemaal stukken beter.’
Heb je nog hoofdpijn?
‘Nee, haha, Pellè raakte me niet. Ik viel. Dat was eigenlijk een reactie op zijn manier van inkomen. Ik stond meteen weer op en dacht bij mezelf: “Wat doet hìj nou?” Als ik was blijven staan, had hij me wel geraakt. Die rode kaart was terecht.’
Veel reacties gehad na dat akkefietje?
‘Ja, van alle kanten. Ook op de mooie overwinning natuurlijk. Een van mijn vrienden vroeg of ik me al had opgegeven voor de theaterschool.’
De Kuip is voor jou een speciaal stadion aan het worden.
‘Ja, ik maakte er in februari 2011 mijn debuut mee in de basis. We verloren toen met 2-1 en hadden toen meer verdiend. De tweede keer leden we een dikke nederlaag met 4-1. Bij de 6-0 nederlaag van vorig seizoen zat ik op de bank. Deze keer deed ik gewoon mee en pakten we drie punten.’
Je bent nu basisspeler, maar daar leek het bij aanvang van het seizoen niet op. Trainer Jan de Jonge stelde Milano Koenders op als rechtsback.
‘Ja, ik baalde als een stekker. In de voorbereiding had ik me voorgenomen er meteen in te staan. Maar Milano werd na twee wedstrijden naar het centrum gehaald en voelde zich daar ook op zijn plaats. Toen kwam ik erin, het ging goed en ik sta er nog steeds.’
Vond je de zege op Feyenoord verdiend?
‘We hadden het eerst wel even lastig. Je moet in zo’n zware wedstrijd ook wat geluk hebben. Dat hadden we en dat mocht ook wel eens een keer. In de tweede helft draaiden we goed. We hielden ons achterin goed, ondanks dat we met Jeroen Veldmate en Jens Jurn Streutker een nieuw centraal duo hadden. Ik had nog nooit met Jens gespeeld, maar we voelden elkaar goed aan. We stonden goed en op basis van de tweede helft, hebben we verdiend gewonnen.’
Weer werd jouw directe tegenstander, in dit geval Jean-Paul Boëtius, gewisseld. Dat zegt veel over jouw optreden.
‘Dat wel misschien, maar hij maakte een fantastische goal. Ik dekte Immers op dat moment, maar via een snelle actie kreeg hij de bal en scoorde. Voor de rest is hij er niet langs geweest. Ik pakte hem stevig aan. Daar hebben ze een hekel aan.’
Ondanks deze mooie zege gaat het dit seizoen nog niet geweldig met Heracles. Jullie hebben 14 punten uit 11 wedstrijden. Wat is de kracht van deze selectie?
‘We hebben goede spelers, we hebben ook een goed team. De klik met de trainer is prima en als we goed uitvoeren wat we hebben afgesproken, kunnen we veel. Maar we zijn wisselvallig en dat moet eruit. Misschien heeft het te maken met de jeugdigheid van de ploeg. Op Kwame Quansah en Remko Pasveer na zijn het allemaal behoorlijk jonge spelers. We moeten eraan werken stabieler te zijn en vertrouwen hebben in wat we doen met elkaar, dan kunnen we verder groeien als elftal.’
Foto boven: Mike te Wierik in actie tijdens de wedstrijd tegen Feyenoord. Links zijn ploeggenoot Mikhail Rosheuvel en in het midden Feyenoorder Nelom.
(foto René Hummel)
