De schaduwen van de Europese verkiezingen op donderdag 23 mei worden nog niet geworpen door het klokverzet van onze Annie Schreijer-Pierik. Het EU parlement besliste onlangs dat de Europese commissie nader onderzoek moet gaan doen. Pas in 2021 zal de kievit weten in welke tijd hij zijn eerste ei zal leggen, tot dan zal hij nog even in verwarring moeten leven. Persoonlijk kijk ik elk jaar weer uit naar het moment dat de klok het uurtje vooruit kan. Heerlijke lange avonden liggen in het verschiet. Lekker lang buiten fietsen, wandelen met de hond, hardlopen of ontspannen.
Aan de andere kant van de plas trekken ze zich de haren uit het hoofd. De uitslag van het referendum was ‘out’, de vox populi is heilig dus exit Britain. Op het eiland woedt ondertussen een discussie waar niemand meer een touw aan kan vastknopen en vooralsnog hangt het land nog aan een vernederende EU strop. Als ze dat vooraf hadden geweten.. Helaas biedt een referendum niet de keuze ‘ja maar’.
Ons politieke landschap is ondertussen ook aan het veranderen. Een partij die ontstond uit een referendum actiegroep, het Forum voor Democratie, deelt na de provinciale verkiezingen landelijk de lakens uit maar maar het implosiegevaar ligt op de loer. Oprichters Baudet en Otten gaan rollend over straat. Het ja van de kiezer verkrijgen blijkt simpeler te zijn dan invulling te geven aan een vaag verkiezingsprogramma.
Velen zijn blijkbaar op zoek naar identiteit door zich te spiegelen aan en af te zetten tegen afwijkende anderen. De verschillen tussen Rijssenaren en Holtenaren. Entersen verhouden zich niet met Wierdenaren. Twente versus Zwolle. Nederland-Duitsland. Belgenmoppen. Ik ben als beginnend ploegleider in 1991 opgegroeid in een Europa van Duitse Marken, Belgische, Franse en Zwitserse Francs, Italiaanse Lires, Spaanse Peseta’s, Oostenrijkse Shillingen en Scandinavische Kronen. Creditcards bestonden nog nauwelijks. Personeel op pad sturen betekende valuta bestellen bij de bank en op tijd bezorgen bij het personeel dat zeker in het voorjaar met wel zes verschillende pecunia op pad ging. Tanken, eten, slapen, tol betalen, alles kwam terug in de vorm van bonnetjes en restgeld. Mobiele telefoons en computers waren onbestaand, de fax was net uitgevonden. Voor het materiaal in de vrachtwagens moesten per grensovergang uitgebreide carnets worden ingevuld die tot op het wiel moesten kloppen en aan de grenzen veelal uitgebreid werden gecontroleerd. En per land afwijkende weekend rijontheffingen. Speelveld Europa was voor mij een omgeploegd, met prikkeldraad omheind knollenveld.
Als ik ga stemmen op 23 mei zal ik het knollenveldbeeld in mijn gedachten houden. Annie moet maar een uurtje eerder op stok gaan en laat die mafkezen aan de overkant van de plas lekker verder discussiëren. Ik ga voor actieradius!
Theo de Rooij
