Terugkijken in het verleden kan van heel kort geleden tot oneindig ver terug. Toen ik een dezer dagen nog eens mijn eigen opgeslagen wielerhistorie doorbladerde kwam ik een foto tegen die mij in één klap weer terugbracht in het centrum van Almelo, op toen nog Koninginnedag, 30 april.
Het zal rond 1980 zijn geweest, op de Bornerbroeksestraat. De vaste datum ook voor het paradepaardje van de Zwaluwen, de Ronde van Almelo.Wie tegenwoordig de criteriums bezoekt ziet ten opzichte van vroeger vrijwel nooit meer de mensenmassa’s die in die tijd de parkoersen bevolkten. Almelo was daar geen uitzondering op, altijd superdruk.
Hoewel de foto niet erg duidelijk was kon ik toch een goed beeld krijgen van de mensen die erop stonden. Links op de weg stond ik zelf, met rechts het opgestelde peloton dat even later de dikke bandenrace zou gaan afwerken. Fred Boelens staat naast mij. De Oldenzaalse onderwijzer was in die tijd een van de vaste juryleden in het Twentse. Aimabel, een man met veel kennis, ook van de wielersport. Was al wat langer jurylid, bleef altijd rustig. Kon soms met 1 zin een groot probleem oplossen. Veel van hem geleerd.
Links op de jurywagen staat een drietal, en niet zo maar een drietal. Eigenlijk de geschiedenis van de Zwaluwen over tientallen jaren in drie personen vereeuwigd. Helemaal links staat Jan Protzman, vele jaren bestuurslid, vice-voorzitter en ook een flinke tijd (waarnemend) voorzitter. Een van de vriendelijkste mensen die ik ooit heb ontmoet, niet kwaad te krijgen. Stond altijd klaar voor de Zwaluwen. Was zelf geen groot renner geweest, maar had ook nog een andere hobby: wandelen. En dat over grote afstand. Had het in zijn hoofd gezet om van de Noordpool naar Gibraltar te lopen, al kan dat ook Santiago de Compostella zijn geweest. Met een tentje onderweg, door weer en wind, sneeuw en vorst trotserend. Tegenslagen oplossend, steeds maar weer verder. Hij haalde het, natuurlijk haalde hij het.
Naast hem staat Johan Sluiter. Een noordeling in Almelo. Was eigenaar van een installatiebedrijf, maar vond toch nog tijd om de kar van de Zwaluwen als voorzitter te gaan trekken. En dat deed hij met een enorme inzet. Johan pakte veel aan, misschien wel te veel. En laat dat misschien maar weg. Had goede ideeën, maar moest ze vaak zelf realiseren en dat kost veel inspanning. Ging na een aantal jaren weer terug naar het noorden, maar zijn invloed op het wel en wee van de Zwaluwen is groot geweest.
En dan kom ik bij Barend Meulenbeld. Een man die in de zestiger jaren al aan het roer van de Zwaluwen stond. Barend was De Zwaluwen, deed vrijwel alles alleen, zo leek het wel, en vaak klopte dat ook. Tijdens mijn middelbare schoolperiode vaak tijdens de middagpauze naar hem toe geweest, vaak samen met schoolgenoot en Zwaluwenlid Pieter Stiggelbout om hem met diverse zaken te helpen, zoals met de Ronde van Almelo en De Ronde vanOverijssel. Wie hem gekend heeft weet hoeveel hij voor de club heeft betekend. Gouden man.
Rechts op de wagen zit Jan Roskamp. Jarenlang jurylid, in het Zwolse en heel vaak ook in de rest van Overijssel. Op hem kon je altijd een beroep doen. Deed veel in het wielrennen, ook op organisatorisch gebied, vaak samen met o.a. Stef van de Berghe en later Jan van Ommen. Ik denk één van de langstzittende juryleden in Oost ooit. Tot slot herken ik Herman Kruse, uit Enschede. Wij deden tegelijkertijd de jurycursus. Herman was een uitstekend jurylid, met een feilloos gevoel om zaken die misliepen op te lossen. Werd later consul, een functie die hij uitstekend uitvoerde. Stond ook aan de basis van de wieleruitstapjes voor de Oostelijke renners naar het Oostblok. Zo maar een foto, en nog onduidelijk ook. Maar meer heb je niet nodig om af te dalen in de geschiedenis. Heerlijk.
Harry Middeljans
