Het WK zit er op, beter gezegd het Super WK wielrennen. Tot over vier jaar, wanneer opnieuw Schotland deze mastodont van wedstrijden organiseert. Benieuwd of dan ook de acrobatische nummers nog steeds op het programma staan, of dat de UCI in al haar wijsheid de op snelheid en afstand gefundeerde evenementen het alleenrecht geeft., met de aantekening dat bijv. baan en weg elkaar niet overlappen, en andere zinnige opmerkingen Het antwoord zou m.i. duidelijk moeten zijn, en is het helaas ook: er gaat niets veranderen. Gelukkig eerst nog enkele WK’s die op de normale wijze, dus niet tegelijkertijd worden georganiseerd, en vergeet de OS van Parijs niet.
We gaan langzamerhand al richting einde seizoen, de dagen worden al korter. In mijn omgeving is het dan tijd voor een aantal vaste wedstrijden. Te beginnen met de Ronde van Borne, die voor donderdag 24 augustus op het programma staat. Ik heb iets met die wedstrijd, stond er vaak aan de micro. Vooral het enthousiasme van het plaatselijke comité o.l.v. Gerrit Kaal maakt al jaren lang indruk, het resultaat is een criterium dat er zijn mag. Het is de laatste wedstrijd om de VIRO Criterium Cup en dan verwacht je, ook al vanwege de geschiedenis van deze ronde een volle startlijst. En dat valt tegen. Het is een terugkerend beeld in ook de Oostelijke wedstrijden, maar minder dan een week voor de wedstrijd staat de teller bij de vrouwen op 37 en bij de elite/amateurs tikt men ook de 40 nog niet aan. Hopelijk trekt dit nog aan, een wedstrijd zoals in Borne verdient veel meer belangstelling van renners.
De Profronde van Almelo heeft haar tweede optreden na de Coronatijd. Nadat vorig jaar al een begin werd gemaakt met de herstart van de wedstrijd voor de beroepsrenners is nu ook het Dikke Banden programma terug. Een kort parcours, bijna altijd veel deelname, heel veel publiek. En nergens in Nederland was de reclamekaravaan zo groot als in Almelo, het paste precies op het parkoers, en de belangstelling was enorm. Almelo is de laatste wedstrijd van Kees Maas als speaker. Toen ik in de jaren tachtig overstapte naar RTV Oost nam hij het over. En toen ik in 2006 als speaker terugkeerde deden we al snel samen het commentaar. Het was altijd een genoegen om met Kees te werken, we deden Almelo samen en diverse keren het NK op de weg. In 2019 nam ik afscheid, Kees verzorgde een mooie afscheidstoespraak. Voor mij een prima herinnering aan een prachtige tijd.
Veel wedstrijden bezoek ik niet meer, maar ik heb Almelo in mijn agenda gezet.
Juist, voor Kees.
Harry Middeljans
