Ouders die met hun kroost fietsen zijn alert op wat de peuter doet. “Pas op niet in het gras, voor je blijven kijken, wij blijven wel achter je fietsen…” en dan na zoveel waarschuwingen “Handen aan het stuur”. De topper na het aanleren is natuurlijk.. ‘Kijk eens wat ik kan!” Eerst de handjes los op het stuur. En dan het moment van de handjes van het stuur, met losse handen fietsen.
Sinds dit weekend ben ik een wielerterm rijker. Afzien, de kl%ten afdraaien (uiteraard een term enkel voor het mannelijk deel van het peloton), snot voor de ogen. Dat was mij al heel lang bekend. Een nieuwe term is er bij gekomen: puppy paws houding. Nu hebben nagenoeg alle wielersturen een gedeeltelijk platte buis. Dat is tijdens de koers comfortabel om ook meer te kunnen steunen vanuit de pols… maar wel de handen aan het stuur, geen puppy paws houding. En dat kostte Marianne Vos haar overwinning.
Hoewel ze als eerste over de finishlijn kwam, werd haar de overwinning ontnomen. Regels zijn regels. In de klassieker van Postnord Vargarda WestSweden, een WorldTour- koers reed ze een moment met haar onderarmen op het platte deel van het stuur terwijl de handen losjes voor het stuur bungelen. En dat mag Marianne niet! Handjes aan het stuur anders gebeuren er ongelukken.
Vlieg je daarvoor helemaal naar Zweden, rijd je je uit de naad, (een term die vooral voor dames geldt?) komt ze als eerste aan en gaat met lege handen naar huis.
Gelukkig kan ze de volgende dag bij haar sponsor terecht voor de dagelijkse prijspakkers: ” twee halen, één betalen”. Dat laatste betwijfel ik. Heeft ze niet in haar contract laten opnemen dat ze gedurende haar contractperiode gratis de boodschappen kan doen?
Of is dat te snel bedacht?
Hoe zou minister Ernst Kuipers gekeken hebben naar de uitslag in Zweden.
De o-zo weloverwogen minister van Volksgezondheid die nu moet vaststellen dat de Coronawet te snel en daardoor te ondoordacht de Tweede Kamer is in gejaagd. De ambtenaren die deze wet hebben voorbereid hebben te veel met losse handen gefietst, teveel moeten bijsturen, of helemaal niet bijgestuurd waardoor ze in de spreekwoordelijke berm terecht kwamen. Kan het zijn dat ze een E-bike onder hun zitvlees hadden waardoor de snelheid soms onbeheersbaar werd, een kenmerk dat aan ambtenaren kleeft. Hadden ze in hun prille jeugd maar beter geluisterd, nooit met losse handen fietsen.
Gerard Kokhuis