Het kan u niet ontgaan zijn: het was het weekend van de regenboog. Je kon geen televisiezender inschakelen of het oog viel onwillekeurig op een bonte armada van vrolijk deinende boten met schaarsgeklede passagiers, uitbundig dansend op het dek. Splinter Chabot, van wie ik altijd de indruk heb dat hij eigenlijk niets kan, mocht als spreekstalmeester de boel aan elkaar praten en zo dobberde de middag rimpelloos voorbij als een gezellig onderonsje van gelijkgestemden. Wat mij daarbij opviel, was de bijdrage van de politie en de brandweer, die allebei hadden gekozen voor vrijwel exact hetzelfde thema: ‘Roze in Blauw’ respectievelijk ‘Roze in Rood’. Niet echt heel creatief, maar wel lekker veilig en dus goed genoeg voor de doelgroep – al kun je je afvragen wat deze groepen dienstverleners hier ambtshalve te zoeken hebben op kosten van de belastingbetaler. Die zich op zijn beurt weer kon verwonderen over het motto waaronder de fiscus zijn deelname onder woorden bracht: ‘You are included’. Ongetwijfeld is hier een task force intensief mee aan de slag geweest, waarna het resultaat vol trots werd gepresenteerd, maar niemand durfde het kennelijk aan om het letterlijk te vertalen in ‘Je bent er bij’ alsof we dat sinds het logaritmische racisme dat leidde tot de oorsprong en de omvang van het toeslagenschandaal al niet wisten.
Nee, voor de pure glans van de echte regenboog moesten we zondag in Glasgow zijn. Bijna vier decennia na de legendarische uitspraak in 1985 van Mart Smeets – ‘38 jaar en hij hééft ‘m!’ – bij de onverwachte wereldtitel van Joop Zoetemelk in het Italiaanse Giavera de Montello was het eindelijk weer een Nederlander die als eerste over de meet ging, en hoe. Mathieu van der Poel bezorgde zijn fans langs het circuit en de tv-kijkers thuis eerst nog een hartverzakking door in een natte bocht onderuit te gaan, maar niets kon hem stoppen op zijn formidabele…, eh, wacht even, ben ik nou een verslag aan het schrijven? Maar dat hoeft toch helemaal niet meer? Iedereen heeft het natuurlijk allang gezien, hetzij live, hetzij in de samenvatting? Wie wilde dit nou missen? En zo kan ik dit stukje afsluiten met een gedenkwaardige finish: het was een geweldig erepodium, met Wout van Aert en Tadej Pogacar op twee en drie, en met een realistische voorspeling: deze regenboogtrui zou wel eens een mooi vervolg kunnen krijgen met Goud in Parijs. MvdP: Martelaar van de Pedalen.
Peter Bonder
