Ventoux

Geplaatst op 26 september 2019 door Theo de Rooij   ·   4 Reacties

Een van de letterlijke hoogtepunten van het jaar vormt de deelname met het Sterrenfietsteam aan de beklimming van een uitdagende berg voor het goede doel. Dit jaar namen wij met 22 fietsers voor de derde keer deel aan Ventoux3 om met een peloton van zo’n 170 deelnemers geld bij elkaar te fietsen voor het Hersentumorfonds. Met onze deelname genereren wij aandacht voor het evenement en op 15 november brengen alle teamleden een bijzonder item in dat wordt geveild tijdens ons Benefietdiner bij ons lid Rob (van) van der Valk in Ridderkerk.

Met een aantal bekende en bijzondere teamgenoten alsook oud collega’s lukte het mij weer de van drie kanten te beklimmen top te bereiken. Een bijzondere gast was mijn oud-Panasonic ploegmaat Teun van Vliet. Teun overwon in 2001 en 2006 uitgezaaide hersentumoren. Tijdens de afsluitende, feestelijke bijeenkomst op een camping in Bédoin emotioneerde hij de aanwezige deelnemers, familieleden en vrienden met zijn betoog over het belang van onderzoek naar de bestrijding van hersentumoren en hoe fietsen mensen verbindt en beter maakt. Teun kan al jaren niet meer fietsen maar hij was er tenminste nog bij. Verschillende, vaak jonge deelnemers aan voorgaande edities waren helaas niet meer onder ons.

Op donderdag 12 september om 06h00 begon het peloton vanuit Bédoin aan de eerste beklimming. De zonsopkomst halverwege de klim kondigde een schitterende dag aan. Het is altijd een magisch, mystiek moment als gouden zonnestralen het betoverende, desolate en doodstille landschap van de Ventoux beroeren en je eenzaam duwend, op de ademhaling omhoog kruipt naar de nog verre top. Na het bereiken van het culminatiepunt daalde ik rond acht uur met een handvol renners af naar het 1500 meter lager gelegen Malaucène.

De steile en lastige beklimming vanuit Malaucène naar de top van de Ventoux startte met aangename stijgingspercentages van 7%. Praten was nog goed mogelijk en met Erik Breukink en Ed Hasselman besprak ik de recente uitspraak van de Rechtbank Den Haag die oordeelde dat een voormalig verpleeghuisarts in Den Haag niet schuldig was aan moord op een dementerende patiënt. De euthanasie was zorgvuldig toegepast, ondanks afwezigheid van een ultieme, bevestigende tweede wilsverklaring. We konden ons alledrie vinden in de uitspraak. En stelden cynisch vast dat de 7% ons nog steeds in staat stelde ter plaatse mondeling een dergelijke verklaring op te stellen. Verderop de gedurende kilometers lange 11-14% steile helling zou het te laat zijn. De berg zou ons langzaam gaan slopen.

Vrijdagmiddag nam ik op weg naar huis tussen Amersfoort en Apeldoorn in een stampvolle trein en een volgepakt portaal plaats op mijn koffer. Twee jongeren stonden op van hun klapstoeltjes en boden mij hun zitplaatsen aan. Enerzijds fatsoenlijk hartverwarmend, anderzijds verontrustend. De Ventoux had blijkbaar haar sporen achtergelaten op mijn schijnbaar niet meer zo frisse gezicht. Wellicht volgend jaar Ventwo?

PS: Gala bijwonen? Ga naar http://www.sterrenfietsen.nl

Theo de Rooij